Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

UZASADNIENIE

Powód D. B. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 12.923,96 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 16 października 2018 r. do dnia zapłaty. Nadto, wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że w dniu 06 października 2018 r. doszło do zdarzenia komunikacyjnego w wyniku, którego uszkodzeniu uległ pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) należący do poszkodowanej K. B.. Sprawca zdarzenia był ubezpieczony w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Powód nabył wierzytelność w drodze cesji. W wyniku postępowania likwidacyjnego prowadzonego przez (...) S.A. z siedzibą w W. przyznano odszkodowanie za uszkodzenia pojazdu w kwocie 8.672,64 zł które zostało wypłacone.

Powód nie zgodził się z ustaloną przez ubezpieczyciela wysokością odszkodowania. W związku z tym, zlecił sporządzenie prywatnej ekspertyzy rzeczoznawcy samochodowemu, z której wynika, iż koszt naprawy uszkodzeń powstałych w dniu 6 października 2018 r. wynosi 21.596,60 zł. W związku z czym pozwany powinien wypłacić dodatkowo powodowi 12.923,96 zł. Wobec tego powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty dalszej kwoty z tytułu odszkodowania. Strona pozwana w odpowiedzi na wezwanie podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Powód wskazał, iż do dochodzonej tytułem odszkodowania kwoty doliczona została kwota 250 zł, która stanowi koszt sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy przez rzeczoznawcę.

W dalszej części swojego stanowiska powód wskazał, iż pozwany powinien pokryć koszty naprawy stosowane przez wybrany przez poszkodowanego warsztat.

Uzasadniając żądanie pozwu w zakresie odsetek, powód wskazał, że za początkowy bieg odsetek przyjął dzień następujący po wydaniu decyzji odmownej przez ubezpieczającego.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany nie kwestionował okoliczności, w jakich doszło do zdarzenia w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd należący do poszkodowanego ani swojej odpowiedzialności za skutki tej kolizji, natomiast zakwestionował roszczenie co do wysokości. Wskazał, że postępowanie likwidacyjne zostało przeprowadzone prawidłowo, a wypłacona kwota w całości pokryła szkodę w majątku poszkodowanego. W ocenie pozwanego wypłacona kwota jest wystarczająca do naprawy pojazdu poszkodowanego i zapewnia możliwość przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody. W dalszej kolejności strona pozwana podniosła, iż poinformowała poszkodowanego o możliwości naprawy pojazdu w warsztacie należącym do Sieci Naprawczej (...).

Nadto pozwany podniósł, że powód nie wykazał, że szkoda powstała po jego stronie nie była wyższa od kwoty wypłaconej przez pozwanego. Odnośnie żądania zapłaty za sporządzenie opinii prywatnej, to wskazał powołując się na stanowisko Sądu Okręgowego w Olsztynie V Wydziału Gospodarczego wyrażone w wyroku z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt. V Ga 384/17, że „koszt opinii nie stanowi szkody powoda. Koszt opinii poniesiony przez cesjonariusza nie pozostaje w związku przyczynowym ze zdarzeniem jakim była kolizja pojazdów”.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 06 października 2018 r. doszło do kolizji drogowej w wyniku, której uszkodzeniu uległ stanowiący własność poszkodowanej K. B. samochód marki A. (...) o nr rej. (...). Winę za spowodowanie zdarzenia ponosił kierujący pojazdem posiadający ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Zakładzie (...) w W.. Poszkodowana zgłosiła szkodę do pozwanego zakładu ubezpieczeń. (bezsporne)

Poszkodowana zleciła w ramach usługi bezpośredniej likwidacji szkody swojemu ubezpieczycielowi (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel pierwotnie ustalił wysokość szkody na kwotę 4.406,83 zł. Po rozpatrzeniu reklamacji złożonej przez zięcia poszkodowanej R. S. dopłacono do odszkodowania sumę 4.040,17 zł. Ponadto, ubezpieczyciel dopłacił jeszcze do tej kwoty 225,64 zł. Razem wypłacono poszkodowanej odszkodowanie za szkodę częściową w pojeździe w wysokości 8.672,64 zł. (dowód: akta szkody znajdujące się na płycie CD k. 48)

Powód nabył wierzytelność odszkodowawczą dotyczącą szkody komunikacyjnej od K. B. na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 02.03.2019 r. (dowód: umowa przelewu wierzytelności k . 18)

Powód nie zgadzając się z decyzją ubezpieczyciela zlecił wykonanie prywatnej opinii technicznej rzeczoznawcy, który ustalił wysokość kosztów naprawy pojazdu poszkodowanego na kwotę 21.596,60 zł. (dowód: opinia rzeczoznawcy M. N. k. 21-28)

W dniu 11 marca 2019 r. powód skierował na adres e-mail ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia (...) S.A. w W. wezwanie do dopłaty należnego mu odszkodowania w kwocie 13.149,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 16 października 2018 r. (dowód: wiadomość e-mail z dnia 11 marca 2019 r. k. 29)

Likwidacją szkody zajmował się zięć poszkodowanej R. S.. Ubezpieczyciel proponował naprawę pojazdu w warsztacie należącym do Sieci Naprawczej (...), jednakże nie zgodził się on z tą propozycją. Wobec tego sam dokonał naprawy lewego koła i reflektora. Koszt ten naprawy wyniósł około 7.000 – 8.000 złotych. Pojazd został naprawiony w takim zakresie, w jakim było to konieczne by przywrócić go do stanu używalności, a nie do stanu sprzed szkody.

(dowód: zeznania świadka R. S., płyta CD k. 65)

Koszt naprawy uszkodzonego w kolizji drogowej z dnia 06 października 2018 r. samochodu marki A. (...) nr rej. (...) przy zastosowaniu nowych oryginalnych części samochodowych o symbolu O i średniej stawce za roboczogodziny 100 złotych netto w warsztatach niezależnych w miejscu zamieszkania poszkodowanej i okolicy wartość przedmiotowej naprawy wynosi 20.900,60 zł. Po uwzględnieniu wcześniej wypłaconego odszkodowania w kwocie 8.672,64 zł koszt naprawy wynosi 12.227,96 zł brutto. Zastosowanie do naprawy części o jakości P i PJ nie gwarantuje w pełni na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody. (dowód: pisemna opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej M. C. z dnia 23.08.2019 r. k. 71 – 84)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty, których autentyczność i treść nie była kwestionowana oraz zeznania świadka R. S.. Sąd nie analizowała zeznań świadka K. B., gdyż nie przyczyniły się one do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Świadek ten podał, że sprawami związanymi z likwidacją szkody komunikacyjnej zajmował się jej zięć R. S.

Na wstępie zauważyć należy, że strony w niniejszej sprawie nie kwestionowały stanu faktycznego w zakresie okoliczności kolizji oraz odpowiedzialności pozwanego za skutki zdarzenia. Sporny między stronami był uzasadniony koszt naprawy uszkodzonego pojazdu, za którego skutki odpowiedzialność ponosi pozwany, jako ubezpieczyciel sprawcy. Kwestionowany był również koszt prywatnej kalkulacji wykonanej na zlecenie powoda.

Opierając się na wiarygodnych pisemnych opiniach biegłego M. C., Sąd przyjął że koszt naprawy pojazdu powoda, przy zastosowaniu nowych oryginalnych części samochodowych o symbolu O i stawek za roboczogodziny mieszczących się w przedziale stawek rynkowych stosowanych przez nieautoryzowane warsztaty samochodowe dla miejsca zamieszkania poszkodowanej i okolicach tj. stawki w wysokości 100 zł netto, wyniesie 12227,96 zł brutto, po uwzględnieniu wcześniej wypłaconego odszkodowania w kwocie 8672,64 zł brutto (razem: 20.900,60 zł brutto).

Jak wskazał biegły kosztorys (...) S.A. zawiera zaniżoną stawkę za roboczogodzinę blacharsko-lakierniczą w wysokości 49 zł. Obecnie stosowane stawki na rynku odpowiadające właściwej, jakości napraw pojazdu tej klasy kształtują się na poziomie 100 zł netto. Ponadto biegły wskazał, że zaproponowany przez (...) sposób naprawy, nie jest zgodny z technologią przewidzianą przez producenta. Z opinii biegłego wynika, iż zastosowanie części alternatywnych innych niż sygnowane znakami O, w tym części o tzw. porównywalnej jakości lub części z rynku wtórnego, nie gwarantuje w pełni przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody.

Sąd w całości podzielił opinię pisemną biegłego M. C., gdyż jest ona jasna, precyzyjna i należycie uargumentowana, zaś bezstronność i fachowa wiedza biegłego nie budzą wątpliwości. Stanowi ona logiczny i uargumentowany wywód. Nadto podkreślić należy, iż bezsprzecznie jest on specjalistą w swojej dziedzinie, posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie, a sporządzone treści formułował na podstawie akt sprawy, w tym akt szkody oraz specjalistycznych programów komputerowych przeznaczonych do charakteru i oceny przedmiotu opinii. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, sąd uznał niniejszą opinię za w pełni przekonywującą. Nadto, żadna ze stron nie kwestionowała końcowych wniosków opinii.

Na gruncie niniejszej sprawy wskazać należy, że świadek R. S. dokonał częściowej naprawy pojazdu na własną rękę, wymieniając reflektor i naprawiając lewe koło. Dokonując naprawy zakupił nowe części takie jak: reflektor, łożysko koła, drążek kierowniczy, końcówkę drążka oraz łożysko. Natomiast zwrotnicę koła kupił używaną.

Sposób naprawy pojazdu nie ma istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Skoro poszkodowanemu przysługuje prawo do żądania przywrócenia stanu poprzedniego, a obowiązki ubezpieczyciela ograniczają się do świadczenia w pieniądzu, to ubezpieczyciel powinien wypłacić kwotę odpowiadającą profesjonalnie wykonanej naprawie. Rzeczą poszkodowanego jest, czy przeznaczy te środki na wykonanie naprawy w całości, czy też w części pokryje z nich koszty choćby nieprofesjonalnej naprawy.

Powyższy pogląd znajduje aprobatę w orzecznictwie Sadu Najwyższego, w którym stwierdzono m. in., że obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawiać (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 sierpnia 2003 r., IV CKN 387/01, LEX nr 141410).

Istotne znaczenie dla ustalenia zakresu odpowiedzialności ubezpieczonego (a co za tym idzie jego ubezpieczyciela) ma treść art. 361 k.c., który wyraża zasadę pełnej odpowiedzialności za wyrządzona szkodę, nakładając na sprawcę szkody obowiązek naprawienia szkody w całości. Oznacza to, że jeżeli nic innego nie wynika z przepisy ustawy ani z umowy między stronami, poszkodowany powinien uzyskać naprawienie szkody w pełnej wysokości. (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 27.09.2016 r. IACa 613/16)

Ponieważ jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, (...) S.A. w ramach bezpośredniej likwidacji szkody dotychczas wypłacił kwotę 8.672,64 zł tytułem odszkodowania. Oszacowany przez biegłego koszt naprawy pojazdu to 20.900,60 zł. Zatem pozostałe należne odszkodowanie związane z uszkodzeniem pojazdu wynosi 12.227,96 zł.

Sąd nie znalazł podstaw do zasądzenia na rzecz powoda kosztów związanych ze sporządzeniem ekspertyzy prywatnej. Powód wskazywał w uzasadnieniu pozwu, iż do dochodzonej tytułem odszkodowania kwoty doliczył kwotę 250 zł tytułem sporządzenia przez powoda prywatnej opinii. Jak wynika z prywatnej opinii przedstawionej przez powoda kwota naprawy wynosi 21.596,60 zł, a ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w kwocie 8.672, 64 zł (21.596,60 zł – 8.672,64 zł = 12.923,96 zł). Powód dochodził kwoty 12.923,96 zł zatem jak wynika z powyższego koszt prywatnej ekspertyzy nie został doliczony do kwoty dochodzonej pozwem.

Mając na uwadze powyższe należne odszkodowanie powodowi wynosi 20.900,60 zł. Na względzie należy przy tym mieć, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił już odszkodowanie w wysokości 8672,64 zł, zatem zasądzeniu podlegała kwota 12.227,96 zł jak w pkt. I wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 14 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) należało zasądzić odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 12.227,96 zł od dnia 07 listopada 2018 r., tj. po upływie 30 dni od daty zgłoszenia szkody, co miało miejsce jak wynika z akt szkody w dniu 6.10.2018 r. Od tej daty pozwany pozostawał w opóźnieniu, jeśli chodzi o spełnienie świadczeń dochodzonych w niniejszym postępowaniu.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono (pkt. II. wyroku)

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. gdyż powód w niewielkiej części uległ swojemu żądaniu. Do kosztów poniesionych przez powoda Sąd zaliczył koszty opinii biegłego 741,50 zł, koszty zastępstwa procesowego 3.600 zł, opłata od pełnomocnictwa 17 zł. Koszty należne powodowi wynoszą 4.358,50 zł zasądzone w pkt. III wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć peł. pozwanego,

3.  za 14 dni.