Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. z siedzibą w G.

przeciwko M. N.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1567/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. wniósł o zasądzenia od pozwanego M. N. kwoty 756,30 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz o zasądzenie kosztów.

W uzasadnieniu wskazał, że powód jako przewoźnik umożliwił pozwanemu przejazd środkami transportu publicznego, tj. koleją, jednakże pozwany nie uiściła ekwiwalentu za usługę powoda w postaci opłaty za przejazd.

Pozwany nie stawił się na termin rozprawy, nie złożył odpowiedzi na pozew, nie ustosunkował się do żądań pozwu.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Zdaniem Sądu przytoczone przez powoda okoliczności stanowiące uzasadnienie pozwu budzą uzasadnione wątpliwości. Nie są bowiem w żaden sposób przez niego udowodnione. Do pozwu powód załączył kopie dokumentu tj. protokołu nr (...), protokołu nr (...), protokołu nr (...), protokołu nr (...), protokołu nr (...). Kopie tych dokumentów nie są jednak poświadczona za zgodność z oryginałem. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego niepoświadczone podpisem strony kserokopia nie jest dokumentem. Warunkiem zatem uznania kserokopii za dokument jest umieszczenie na niej i zaopatrzenie podpisem poświadczenia jej zgodności z oryginałem. (por. Wyrok SN z dnia 29.04.2009 r. IICSK 557/08, Uchwałę SN z dnia 29.03. 1994 r. III CZP 37/94) Sąd zatem pominął wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z tych dokumentu wskazanych w pozwie.

W tym miejscu przypomnieć należy, ze stosownie do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Regułę tę uzupełnia art.232 k.p.c., który nakłada na strony obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów z których wywodzą one skutki prawne. Strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swoich twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, a sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił, by przysługiwała mu względem pozwanych wierzytelność dochodzona pozwem.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)