Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2018 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant : sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29 maja, 21 sierpnia i 11 września 2018 r. sprawy przeciwko:

D. K. (1) z domu S., córce S. i W. z domu L., urodz. (...) w S.

obwinionej o to, że:

w dniu 18 grudnia 2017 r. ok. godz. 14:15 w msc. (...), woj. (...), pow. (...), kierując samochodem marki F. o nr rej. (...) i przewożąc pasażera syna O. K., spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachowała należytej ostrożności podczas wykonywania manewru wymijania z pojazdem marki A. o nr rej. (...), kierowanym przez K. K. (1), wskutek czego doszło do zderzenia bocznego pojazdów,

tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 1 (...)

I.  obwinioną D. K. (2) uznaje za winną zarzucanego jej wykroczenia i za to na podstawie art. 86 §1 kw wymierza jej karę grzywny w wysokości 250 (dwustu pięćdziesięciu złotych);

II.  na podstawie art. 119 §1 kpw w zw. z art. 21 pkt 2 i art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) obciąża obwinioną zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (stu) złotych oraz opłatą w kwocie 30 (trzydziestu) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd uznał następujące fakty za udowodnione:

Obwiniona D. K. (2) w dniu 18 grudnia 2017 r. około godz. 14:15 kierowała samochodem marki F. o nr rej. (...) na drodze gruntowej w msc. (...). W tym samym czasie drogą tą w przeciwnym kierunku jechała K. K. (1), kierując samochodem osobowym marki A. o nr rej. (...). K. K. (1) widząc nadjeżdżający z przeciwka pojazd obwinionej zjechała na prawą stronę drogi i zatrzymała samochód, częściowo na poboczu, w celu umożliwienia bezpiecznego wyminięcia się pojazdów. Obwiniona w trakcie wymijania samochodu K. K. (1) rozpoczęła manewr zmiany pasa ruchu w lewo by uniknąć najechania na znajdujący po prawej stronie jezdni dla jej kierunku ruchu hydrant. Wskutek niezachowania należytej ostrożności podczas manewru wymijania się z pojazdem marki A. przez D. K. (2) doszło do zderzenia bocznego pojazdów. W wyniku zderzenia w samochodzie A. uszkodzeniu uległa powłoka lakiernicza tylnego lewego nadkola oraz tylnego zderzaka, jak również tylna lampa z lewej strony. Natomiast w samochodzie F. uszkodzeniu uległa powłoka lakiernicza na drzwiach tylnych lewych, na błotniku tylnym lewym i listwie ozdobnej.

dowody : częściowo wyjaśnienia obwinionej D. K. (2) k. 63-64,18; zeznania świadka K. K. (1) k. 64-64v; dokumenty: notatka urzędowa k. 1, karta zdarzenia drogowego k. 6, protokoły oględzin k. 7,14, szkice k. 11-12, materiał fotograficzny k. 62, 68, opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych k. 70-76,

Obwiniona D. K. (2) nie przyznała się do winy. Wyjaśniła, że wymijając samochód marki A. widziała, iż ma miejsce na wykonanie tego manewru, którego przebieg kontrolowała. Wskazała, że cały czas patrzyła w lusterko w celu sprawdzenia czy zachowuje bezpieczną odległość od wymijanego samochodu. Jechała wolno na pierwszym biegu, trzymając się swojej prawej strony. Podała, że na miejscu zdarzenia był uskok więc musiała minimalnie zjechać do środka. W trakcie mijania się samochodów odległość pomiędzy pojazdami wynosiła około 30 centymetrów. Po minięciu się samochodów drzwiami przednimi usłyszała jak samochody otarły się. W tym momencie jechała cały czas prosto do przodu. Wskazała, że samochód marki A. był zaparkowany na skarpie pod kontem 30 stopni. W ocenie obwinionej w momencie gdy wyminęła samochód marki A. kierująca tym samochodem K. K. (1) prawdopodobnie ruszyła, samochód marki A. spadł ze skarpy i otarł się o samochód obwinionej. (wyjaśnienia k. 63-64,18)

Sąd zważył, co następuje :

Wyjaśnieniom obwinionej D. K. (2) w części w której wskazała, że wykonywała manewr wymijania pojazdu marki A. z zachowaniem zasad ostrożności tj. kontrolowała i zachowała bezpieczną odległość od wymijanego pojazdu i jechała cały czas prosto po prawej stronie drogi, oraz wyjaśnieniom w obwinionej w części w której wskazała, że K. K. (1) w trakcie wymijania ruszyła a jej samochód stoczył się ze skarpy w związku z czym doszło do kolizji Sąd nie dał wiary, uznając je za nieszczere, wykrętne, mające na celu jedynie uniknięcie przez nią odpowiedzialności za zarzucone jej wykroczenie.

Wyjaśnieniom tym przeczą zeznania K. K. (1) z których wynika, że jej pojazd marki A. pozostawał w trakcie manewru wymijania pojazdów unieruchomiony, jedynym pojazdem pozostającym w ruchu był samochód obwinionej a w końcowej fazie wymijania doszło do nagłego uderzenia w samochodu A. w wyniku czego K. K. poczuła, że tył jej pojazdu jest spychany na bok. Sąd tym zeznaniom świadka dał wiarę, albowiem były one logiczne i konsekwentne. Świadek w toku całego postępowania wskazywała jednakowy przebieg zdarzenia.

Z opinii biegłego S. T. (k.70-76) jednoznacznie wynika, że technika jazdy obwinionej nie była prawidłowa. D. K. (2) podczas wykonywania manewru omijania samochodu marki A. nie zachowała bezpiecznego odstępu bocznego i zbyt wcześnie rozpoczęła wykonywanie manewru zmiany pasa ruchu w lewo w celu uniknięcia najechania na znajdujący się po prawej stronie drogi hydrant, w wyniku czego doszło do kolizji bocznej pojazdów. Jakkolwiek biegły nie wykluczył możliwości nieznacznego cofnięcia się samochodu K. K. (1) w trakcie wymijania go przez pojazd obwinionej to wskazał jednocześnie, że gdyby kierująca samochodem F. (...) zachowała bezpieczny odstęp boczny lub przed zakończeniem manewru omijania nie rozpoczęła manewru zmiany pasa ruchu w lewo i nie ustawiła samochodu ukośnie w stosunku do osi jezdni lub osi stojącego pojazdu marki A. to nieznaczne cofnięcie samochodu K. K. (1) nie miałoby wpływu na zaistnienie kolizji.

Sąd w pełni podziela wnioski wynikające z opinii, którą uznał za wiarygodną, albowiem jest ona rzetelna, jasna, jednoznaczna. Biegły należycie uzasadnił wnioski z niej wypływające. Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przesłanek, które ewentualnie mogłyby podważyć rzetelność czy fachowość biegłego.

Prawo o ruchu drogowym w art. 23 ust.1 pkt 1 nakazuje przy wymijaniu zachowanie bezpiecznego odstępu od wymijanego pojazdu, a w razie potrzeby zjechanie na prawo i zmniejszenie prędkości lub zatrzymanie się.

Obwiniona wymijając samochód marki F. (...) nie zachowała bezpiecznego odstępu od wymijanego pojazdu a ponadto przez zakończeniem wymijania zbyt wcześnie rozpoczęła manewr zmiany pasa ruchu.

W konsekwencji Sąd uznał obwinioną D. K. (2) za winną tego, że w dniu 18 grudnia 2017 r. ok. godz. 14:15 w msc. (...), kierując samochodem marki F. o nr rej. (...) i przewożąc pasażera syna O. K., spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachowała należytej ostrożności podczas wykonywania manewru wymijania z pojazdem marki A. o nr rej. (...), kierowanym przez K. K. (1), wskutek czego doszło do zderzenia bocznego pojazdów.

Czyn ten zakwalifikować należało jako wykroczenie z art. 86 §1 k.w.

Za powyższe wykroczenie Sąd wymierzył obwinionej karę grzywny w kwocie 250 złotych.

Wymierzając obwinionej karę Sąd kierował się stopniem społecznej szkodliwości czynu i wziął pod uwagę cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do ukaranej (art. 33 §1 k.w.). Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił uprzednią niekaralność obwinionej, nie doszukując się przy tym żadnych szczególnych okoliczności obciążających.

O kosztach postępowania orzeczono jak w punkcie II wyroku, obciążając nimi obwinioną w całości, albowiem jej sytuacja nie jest na tyle zła, aby nie mogła ona ponieść kosztów postepowania, którego wszczęcie swych czynem spowodowała (jest osobą młodą, zdolną do pracy).

Sąd pominął zeznania świadków D. T. (k.64v-65) i M. K. (k. 69-69v) albowiem nie wniosły one niczego istotnego do sprawy.