Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2018 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

bez udziału oskarżyciela publicznego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. sprawy przeciwko:

K. K. (1), córce M. i M. z domu K., urodz. (...) w S.

obwinionej o to, że:

w dniu 16 kwietnia 2018 roku o godzinie 7:40 na parkingu marketu K., znajdującym się w S. przy ul. (...), gm. S., pow. (...), woj. (...), prowadząc w strefie ruchu samochód osobowy m-ki F. (...) o nr rej. (...) nie zachowała należytej ostrożności i w wyniku nieprawidłowo wykonanego manewru cofania uderzyła w unieruchomiony pojazd m-ki V. o nr rej. (...) powodując zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym dla znajdującej się w pojeździe m-ki V. K. K. (2),

tj. o wykroczenie z art. 86 §1 kw

I.  uznając obwinioną K. K. (1) za winną zarzucanego jej czynu stanowiącego wykroczenie z art. 86 §1 kw, na podstawie art. 39 §1 kw odstępuje od wymierzenia jej kary;

II.  na podstawie art. 5 i art. 21 pkt 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) obciąża obwinioną opłatą w kwocie 30 (trzydziestu) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Obwiniona K. K. (1) w dniu 16 kwietnia 2018 r. przed godziną 8-mą rano przyjechała swoim samochodem F. (...) o nr rej. (...) – kombi koloru jasnego – na parking pod sklepem (...) w S. przy ul. (...). Około godz. 7:40 wyjeżdżając tyłem z miejsca parkingowego uderzyła w zaparkowany po przeciwnej stronie samochód V. o nr rej. (...), powodując w nim uszkodzenia powłoki lakierniczej na długości od tylnej prawej lampy do końca prawego tylnego kierunkowskazu. Po uderzeniu w wymieniony pojazd obwiniona nie zatrzymała się, odjechała do pracy.

dowody: zeznania K. K. (2) k.34, zeznania R. K. k.33v-34, protokoły oględzin samochodów k.2,5, notatki urzędowe k.1,3, fotografie k.31-32.

Obwiniona nie przyznała się do zarzucanego jej wykroczenia i wyjaśniła, że nie uderzyła w żaden samochód wyjeżdżając z miejsca parkingowego pod sklepem (...), nic się tam nie wydarzyło. Nie czuła cofając, aby lekko dotknęła jakiś pojazd. Po zrobieniu zakupów odjechała normlanie do pracy. Wskazała, że na jej samochodzie nie było żadnych śladów. Była tylko ciemna plama, był to kurz, nie ma żadnych rys, ani żadnych otarć. (wyjaśnienia obwinionej k. 33v)

Sąd zważył, co następuje :

Wyjaśnieniom obwinionej K. K. (1) Sąd nie dał wiary, uznając je za nieszczere i wykrętne. Przeczą im jednoznaczne zeznania K. K. (2), która w czasie zdarzenia znajdowała się w samochodzie V.. Świadek ta poczuła niejako osobiście uderzenie auta oskarżonej w tył tego samochodu, samochód się bowiem zatrząsnął. Widząc, że pojazd ten – jasne kombi – nie zatrzymał się, lecz oddala z miejsca, zanotowała jego nr rejestracyjny, który następnie przekazała ojcu wraz z opisem tego co się stało pod jego nieobecność. Świadek razem z ojcem oglądała na parkingu uszkodzenia z tyłu auta, były to zarysowania.

Świadek R. K. potwierdził w swych zeznaniach relacje córki. Wynika z nich, że nie widział zdarzenia, gdyż w tym czasie robił zakupy, po powrocie z zakupów córka przekazała mu, że w ich auto uderzył jasnoniebieski samochód typu kombi wyjeżdżający z miejsca parkingowego znajdującego się naprzeciwko. Sprawdził wówczas samochód i stwierdził na miejscu, że były zarysowania na rogu zderzaka z tyłu po prawej stronie, na którym wcześniej nie było żadnych uszkodzeń.

Sad dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego i świadka, były one logiczne, spójne. Sąd nie znalazł w szczególności podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań K. K. (2), albowiem nie miała ona żadnych powodów, aby bezpodstawnie obciążać obwinianą wskazując na nr rej. jej auta. Zdarzanie przebiegało szybko, świadek była przed szkołą, czekała na ojca, wcześniej nie miała żadnego kontaktu z obwinioną. Nie komentowała zdarzenia, jej relacja była lakoniczna, ale przy tym jednoznaczna.

Potwierdzeniem relacji świadków są protokoły oględzin obu pojazdów, w szczególności z protokołu oględzin F. (...) wynika, że znajdowały się na nim zarysowania powłoki lakierniczej na prawej części tylnego zderzaka i były to zarysowania barwy ciemnej, co jest istotne jeśli weźmie się pod uwagę kolor V. – bordowy (k.2). Sąd uznał te dokumenty za wiarygodne sporządzone przez osoby do tego powołane, nie zainteresowane wynikiem sprawy.

W konsekwencji Sąd uznał obwinioną K. K. (1) za winną czynu opisanego w części wstępnej, stanowiącego wykroczenie z art. 86 §1 k.w.

Nieostrożne zachowanie wymienionej spowodowało powstanie stanu zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, doprowadziła ona bowiem do zderzenia obu aut.

Biorąc pod uwagę uprzednią niekaralność obwinionej oraz uwzględniając niewielkie szkody wyrządzone kolizją jak i to, że prędkość jej pojazdu w czasie zdarzenia była niewielka (manewrowanie na parkingu) Sąd przyjął, że w sprawie zachodzą szczególne okoliczności pozwalające na odstąpienie od wymierzenia obwinionej kary, uznając, że sam udział w rozprawie sądowej będzie wystarczający dla osiągnięcia wobec niej elementu wychowawczego i prewencyjnego na przyszłość.

O kosztach sądowych Sąd orzekł jak w pkt II wyroku, uznając, że obwiniona powinna ponieść koszty postępowania, którego wszczęcie swym czynem spowodowała w wysokości 30 zł opłaty.