Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2023 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant stażysta Katarzyna Ptach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2023 r. w S.

sprawy z powództwa małoletniego N. B. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową D. B.

przeciwko M. B.

o podwyższenie alimentów

podwyższa alimenty od pozwanego M. B. na rzecz małoletniego powoda N. B. z kwoty po 700 złotych miesięcznie zasądzonej w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 7 października 2015 roku w sprawie III RC 132/15 do kwoty po 1300 /jeden tysiąc trzysta/ złotych miesięcznie, płatne z góry do 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda D. B., poczynając od dnia 2 czerwca 2023 roku,

w pozostałej części powództwo oddala,

nakazuje ściągnąć od pozwanego M. B. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Szczytnie kwotę 400 /czterysta/ złotych tytułem kosztów sądowych za I instancję,

koszty procesu między stronami wzajemnie znosi,

wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda N. B. – D. B. wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz syna z kwoty po 700 zł. do kwoty po 1900 zł. miesięcznie.

Pozwany M. B. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz małoletniego powoda N. B. zostały zasądzone w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z 7 października 2015 r. w kwocie po 700 zł. miesięcznie.

Małoletni powód miał wówczas niespełna rok. Mieszkał z matką w wynajmowanym przez nią, wspólnie z koleżanką, mieszkaniu, za które ich udział w opłatach wynosił 700 zł. Matka powoda pracowała na umowę zlecenia w (...), zarabiała ok. 1800 zł. miesięcznie. Pozwany prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, zatrudniał 9 osób, w czasie, gdy toczyła się sprawa przebywał na zwolnieniu lekarskim, otrzymywał zasiłek chorobowy w kwocie 420 zł. miesięcznie, jednak nadal jeździł na budowę jako doradca. Obroty na jego firmowym koncie wynosiły 860 tyś. zł. Był w trakcie budowy domu, na który zaciągnął kredyt w kwocie 250 tyś zł., miał też kredyt na prowadzenie działalności 90 tyś zł. /dowód: dokumenty w aktach SR w Szczytnie III RC132/15/.

Aktualnie małoletni powód N. B. ma 9 lat, jest uczniem III klasy szkoły podstawowej. Małoletni uczęszcza na dodatkowe zajęcia piłki nożnej, za które opłata wynosi 130 zł miesięcznie oraz na dodatkowe lekcje języka angielskiego, których koszt wynosi po 200 zł. miesięcznie. W zeszłym roku małoletni korzystał doraźnie z korepetycji z matematyki, godzina kosztowała 50 zł. Małoletni ma astmę, przyjmuje stałe leki, których koszt to 150 zł. miesięcznie. Powód będzie wymagał założenia aparatu ortodontycznego, wizyta diagnostyczna wraz z badaniami kosztowała 700 zł. Obecnie małoletni jest w trakcie leczenia zębów.

Matka powoda pracuje jako przedstawiciel handlowy, zarabia średnio 5 000 zł. miesięcznie, dodatkowo pracuje w gabinecie kosmetycznym swojego partnera, gdzie uzyskuje wynagrodzenie w wysokości ok. 1000 zł. miesięcznie.

Przedstawicielka powoda D. B. pozostaje w nieformalnym związku, mieszka wraz z małoletnim powodem w domu partnera. Z tego związku ma roczne dziecko. Jej partner jest weterynarzem a ponadto właścicielem gabinetu kosmetycznego.

Pozwany M. B. zrezygnował z własnej działalności gospodarczej. Obecnie prowadzi wraz matką firmę zajmującą się pokryciami dachowymi. Pozwany ma w tej firmie udział wynoszący 10%, jego matka 90%. Firma zatrudnia od 1 do 10 pracowników, głównie swoją działalność opiera na podwykonawcach.

Pozwany mieszka z partnerką w S. w mieszkaniu partnerki. Buduje dom z basenem w R. na działce o powierzchni około 50 arów, zakupionej w 2020 roku, którą w lipcu br. darował swoim rodzicom. Rodzice pozwanego nadal mieszkają w swoim domu w J.. Pozwany kilka lat temu sprzedał nieruchomość w S., na której budował dom, w czasie, gdy toczyła się poprzednia sprawa.

Pozwany swoje dochody w firmie ocenia na średnią kwotę 5 tyś zł. miesięcznie. Jego partnerka pracuje w biurze w wytwórni likierów, zarabia ok. 4 tyś zł. miesięcznie. Pozwany nadal leczy się na zwyrodnienie kręgosłupa, okresowo korzysta z rehabilitacji. Pozwany jest także właścicielem nieruchomości w J..

Pozwany utrzymywał do 2021 roku regularne kontakty z małoletnim synem. Od tamtego czasu nadal kontakty z powodem utrzymują rodzice pozwanego, do wpłynięcia niniejszej sprawy do sądu, kontakty odbywały się w zależności od potrzeb małoletniego i dziadków, podczas pobytu małoletniego u dziadków także czasami był tam pozwany. Dziadkowie robią małoletniemu okazjonalne prezenty, kupują ubrania, 2-3 lata temu zabrali go na tydzień do siebie na wakacje.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wyjaśnień stron k. 88v-91, oświadczenia pozwanego k.25-26, Pit-ów k. 17-29, 94-103, wyciągów z kont k. 30-32, 68-80, 104-112, zaświadczenia lekarskiego k. 33, wydruku z Internetu k. 50-52, wykazu z ksiąg wieczystych k. 63, informacji z Wydziału Komunikacji k. 66, wiadomości tekstowej k. 84, wydruku zdjęć k. 85-87, zaświadczenia o zarobkach k. 113, umowy darowizny k. 114-119, umowy spółki k. 120-121, zawiadomienia z Wydziału Ksiąg Wieczystych k. 122, rozliczenia przychodu spółki k. 124.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie jest częściowo uzasadnione.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom strony powodowej w zakresie wzrostu kosztów utrzymania małoletniego powoda, natomiast nie dał wiary wyjaśnieniom pozwanego odnośnie jego sytuacji materialnej, majątkowej i uzyskiwanych dochodach.

Alimenty na rzecz małoletniego powoda zostały zasądzone w 2015 r. Od tego czasu upłynęło 8 lat. Obecnie małoletni powód ma 9 lat i chodzi do III klasy szkoły podstawowej, jego obecne potrzeby są diametralnie inne niż 8 lat temu.

Małoletni oprócz normalnych potrzeb związanych z wyżywieniem, ubraniem, uczęszczaniem do szkoły, potrzebuje także pokrycia wydatków związanych z jego stanem zdrowia, a także z dodatkowymi zajęciami pozalekcyjnymi. Małoletni jest astmatykiem, przyjmuje stałe leki, a z tym wiążą się stałe wydatki. Ponadto małoletni będzie musiał nosić aparat ortodontyczny, wprawdzie obecnie strona powodowa jest na etapie wydatków związanych tylko z leczeniem zębów, jednak leczenie jednego zęba to wydatek rzędu 200 zł. Natomiast założenie aparatu ortodontycznego to znaczne wydatki, które matka powoda będzie musiała ponieść w najbliższej przyszłości.

Sytuacja materialna i mieszkaniowa matki powoda niewątpliwie od poprzedniej sprawy polepszyła się o tyle, że prowadzi ona wspólne gospodarstwo domowe z konkubentem, w którego domu mieszka wraz z powodem. Ma także stałą pracę oraz dodatkowe dochody z pracy w gabinecie kosmetycznym. Jednak na jej utrzymaniu jest także drugie dziecko z obecnego związku.

Pozwany poza alimentami nie przyczynia się w żaden inny sposób do ponoszenia kosztów utrzymania syna, ani nie zajmuje się nim osobiści. Sporadyczne kontakty pozwanego przy okazji spotkań powoda z dziadkami, nie mogą być uznane za jakąkolwiek formę pomocy w utrzymaniu i wychowaniu dziecka.

Pozwany ma znacznie lepszą sytuacje materialną i majątkową niż twierdzi. Sąd nie dał wiary, że dom budowany w miejscowości R., na działce, której właścicielem do lipca br. był pozwany, jest domem jego rodziców. Przede wszystkim działkę w 2020 r. kupił pozwany, trudno sobie wyobrazić, aby rodzice podjęli się budowy domu na nieswojej działce licząc, że po 3 latach od zakupu /w trakcie trwania sprawy o podwyższenie alimentów/ pozwany im tę działkę przepisze.

Rodzice pozwanego mają swój dom w J., w którym mieszkają od wielu lat, są to ludzie po 70-tce, trudno w tych okolicznościach dać wiarę pozwanemu, że podjęli się budowy wielkiego, nowoczesnego domu z basenem, szczególnie wobec okoliczności, że ich syn, z którym prowadzą wspólną spółkę, w zasadzie nie ma gdzie mieszkać. Trudno uwierzyć również zapewnieniom pozwanego, że wybetonowane wgłębienie w ogrodzie tego domu jest stawem.

Przede wszystkim jednak w tej sytuacji zastosowanie ma przepis art. 136 Krio, pozwany zrzekł się majątku /dokonał darowizny nieruchomości w R. na rzecz rodziców/ będąc już zobowiązanym do alimentów na rzecz syna. Jeśli uczynił to z powodów związanych z zabezpieczeniem na rzecz firmy, jak twierdzi, to tym bardziej nie można uznać, że wyzbył się swojego majątku.

Podobnie niewiarygodne są zapewnienia pozwanego odnośnie jego pozycji w spółce, w której w umowie ma zapewnione 10 %, zaś jego matka, która jest osobą w wieku emerytalnym ma 90% udziału i rzeczywiście w takich proporcjach rozkładają się ich zyski w firmie.

Pozwany jest doświadczonym przedsiębiorcą w branży budowlanej, już gdy toczyła się przednia sprawa prowadził firmę budowlaną. Obecnie prowadzi działalność o tym samym charakterze ukierunkowaną konkretnie na pokrycia dachowe. Firma przystępuje do wielomilionowych przetargów, zatrudnia kilku pracowników, korzysta z podwykonawców. Niewątpliwie działalność tego typu jest objęta pewnym ryzykiem: wygrania przetargu lub nie, spółka musi także zaciągać kredyty, którego zabezpieczaniem może być nieruchomość w R., ale także w J..

Ponadto pozwany podejmując się budowy dużego domu z basenem, musi osiągać dochody, które pozwalają mu na taki standard życia. Jego małoletni syn /na marginesie można zaznaczyć, że pozwany zaplanował dla syna pokój w tym domu/, ma prawo do równej stopy życiowej z ojcem.

Sąd dał wiarę, że pozwany cierpi na problemy związane z kręgosłupem, w związku z tym poddaje się rehabilitacji, jednak nie jest to schorzenie, które wykluczałoby pozwanego z rynku pracy, tym bardziej, że jak sam twierdzi obecnie zajmuje się głównie dokumentacją firmy. Tym bardziej jest to wiarygodne, że firma głównie opiera się na podwykonawcach.

Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 1300 zł. miesięcznie mając na względzie sytuację matki powoda, która w stosunku do poprzedniej sprawy polepszyła się, także z tego powodu, że konkubent matki powoda jest osobą, która dobrze zarabia. Jednak to nie partner matki powinien ponosić koszty utrzymania syna stron. Sytuacja materialna pozwanego pozwala mu w takim samym stopniu partycypować w kosztach utrzymania syna jak matka, chociaż matka także ponosi trud osobistej opieki i wychowania powoda.

Z tych względów na podstawie art. 138 Krio Sąd orzekł jak w punkcie I i II wyroku.

O kosztach sądowych sąd orzekł na podstawie art. 13.1.4 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

O kosztach procesu na podstawie art. 100 Kpc, zaś o rygorze natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333§ 1 pkt 1 Kpc.