Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Ptach

po rozpoznaniu na rozprawie 15 kwietnia 2025 roku w S.

sprawy z powództwa K. D. (1)

przeciwko małoletnim G. D., K. D. (2) i I. D. reprezentowanym przez przedstawicielkę ustawową A. W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  pozbawia wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 22 lutego 2018 r. w sprawie VI RC 1658/17 zaopatrzony 10 czerwca 2024 r. w klauzulę wykonalności do punktu V – wykonalności, w części tj. za okres od 1 stycznia 2021 roku do 30 września 2023 roku odnośnie małoletnich pozwanych G. D., K. D. (2) i I. D.,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  koszty procesu wzajemnie znosi.

UZASADNIENIE

Powód K. D. (1) wniósł o pozbawienie tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z 22 lutego 2018 r. w sprawie VI RC 1658/17 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z 10 czerwca 2024 r. – wykonalności, w całości, za okres objęty egzekucją komorniczą to jest za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 lipca 2024 r.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych G. D., K. D. (2) i I. D. – A. W. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W wyroku z 22 lutego 2018 r. w sprawie VI RC 1658/17 Sąd Okręgowy w Olsztynie zasądził na rzecz małoletnich pozwanych G. D., K. D. (2) i I. D. alimenty w łącznej kwocie po 1500 zł. miesięcznie /odpowiednio po 600, 500 i 400 zł. miesięcznie/. Dnia 10 czerwca 2024 r. wyrokowi w części dotyczącej zasądzenia alimentów została nadana klauzula wykonalności. W wyroku rozwodowym władza rodzicielska nad małoletnimi dziećmi stron została powierzona obojgu rodzicom, zaś miejsce ich pobytu zostało ustalone przy matce, za zgodą stron nie zostały ustalone kontakty ojca z dziećmi.

Na początku 2020 r. powód zakończył pracę w Niemczech, wrócił do Polski, nie miał w Polsce żadnego źródła dochodu. Zaproponował byłej żonie opiekę nad małoletnimi w zamian za płacenie alimentów. Matka pozwanych wyraziła zgodę na taki czasowy układ. Strony podpisały w tym przedmiocie ugodę przed mediatorem, która miała obowiązywać przez kilka miesięcy, na podstawie tej ugody strony sprawowały opiekę nad małoletnimi dziećmi w formie zbliżonej do tzw. pieczy naprzemiennej polegającej na tym, że dzieci przebywały u ojca w co drugi weekend i co drugi dzień, później powód i jego partnerka układali harmonogramy opieki nad małoletnimi i przedstawiali je matce pozwanych.

Do 2023 roku terminy opieki zmieniały się, początkowo wszystkie dzieci razem przebywały u ojca, następnie częściej przebywał syn, a później częściej młodsza córka.

Najstarsza córka G. od czasu rozpoczęcia nauki w szkole średniej tj. od jesieni 2022 r. rzadziej przebywała u ojca, z czasem przestała także nocować, a w ostatnim okresie jej spotkania z ojcem odbywają się w ten sposób, że raz lub dwa razy w miesiącu córka spędza dzień lub popołudnie sama z ojcem. W czasie wakacji dzieci spędzały co drugi tydzień u powoda.

W okresach pobytów dzieci pod opieką danego rodzica ten ponosił jego koszty utrzymania, powód kupował dzieciom przede wszystkim rzeczy potrzebne w czasie pobytów u niego, zawoził dzieci na zajęcia pozalekcyjne, zapewniał w czasie weekendów atrakcje. Ponadto przekazywał matce dzieci co kilka miesięcy kwoty od 50-200 zł. do 500-700 zł.

Jesienią 2023 r. matka pozwanych zaczęła domagać się od powoda płacenia alimentów w całości. W października 2023 r. napisała smsa żądając wpłat alimentów i wskazując na skierowanie sprawy do komornika. Po pewnym czasie skierowała do powoda pismo będące wezwaniem do zapłaty alimentów. Dopiero w lutym 2024 r. powód przekazał matce pozwanych łącznie kwotę 2500 zł., w kolejnych miesiącach znów płacił po 500-700 zł.

Na początku lutego 2024 r. powód wystąpił do tut. Sądu z wnioskiem o zmianę wyroku rozwodowego w zakresie ustalenia miejsca pobytu małoletnich i ustalenia pieczy naprzemiennej oraz wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Wniosek K. D. (1), postanowieniem z 12 czerwca 2024 r., w sprawie (...), został oddalony.

Małoletnia G. ma obecnie 17 lat /w grudniu br. skończy 18 lat/, K. ma 12 lat, zaś I. 9 lat.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych 12 lipca 2024 r. złożyła u Komornika wniosek o wszczęcie egzekucji alimentów na rzecz małoletnich dzieci za okres od 1 października 2023 r. do 31 lipca 2024 r. oraz o egzekucję alimentów bieżących od 1 sierpnia 20 24 r.

Komornik przy Sądzie Rejonowym w Szczytnie K. K. w sprawie (...) zawiadomiła dłużnika o wszczęciu egzekucji, wezwała do złożenia wyjaśnień i dokonała zajęcia wynagrodzenia za pracę. Uwzględniając kwoty które powód wpłacił w tym okresie na dzieci Komornik wyliczył zadłużenie na kwotę 7800 zł, odsetki na kwotę 257,40 zł oraz koszty egzekucji i opłat.

W kolejnym wniosku złożonym u Komornika tego samego dnia matka wierzycieli rozszerzyła wniosek egzekucyjny wnosząc o ściągnięcie zaległych alimentów za okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 września 2023 r. z obliczeń komornika wynika, że kwota zaległych alimentów wynosi 49500 zł plus odsetki oraz koszty egzekucji.

Powód od 3 lat pracuje jako żołnierz zawodowy. Jego partnerka M. P. do czerwca 2024 r. pomagała w opiece nad małoletnim, uczestniczyła w odbieraniu i zawożeniu dzieci ze szkół i zajęć pozalekcyjnych. Po złożeniu przez matkę pozwanych tytułu wykonawczego do komornika odmówiła pomocy w dotychczasowej formie. Młodsze dzieci, spędzają czas u ojca jak dotychczas.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony do akt, zeznań świadków: J. W., M. P. k. 173v-175 wyjaśnień stron k. 175177v oraz dokumentów znajdujących się w aktach III Nsm 41/24 oraz III RC 43/24.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest częściowo uzasadnione.

Bezsporne w sprawie jest, że rodzice małoletnich na początku 2020 r. zawarli na kilka miesięcy umowę odnośnie bezpośredniej opieki powoda nad małoletnimi dziećmi w zamian za niepłacenie przez powoda alimentów. Faktycznie powód tę opiekę sprawował, chociaż na przestrzeni do października 2023 r. dzieci przebywały z różną częstotliwością u ojca. Umowa między stronami po okresie obowiązywania w sposób dorozumiany została przedłużona /żadna ze stron jej nie wypowiedziała, ani nie została przez strony przedłużona ustanie lub pisemnie/.

Między rodzicami małoletnich nie było ustalonej formalnej tzw. pieczy naprzemiennej /opieki współdzielonej/, jednak faktycznie taka miała miejsce, nawet jeśli nie była ona sprawowana dokładnie „pół na pół”.

Z zeznań świadków, wyjaśnień stron, korespondencji sms-owej między stronami, przedstawionymi do akt harmonogramami pobytów dzieci u każdego z rodziców, wynika, że dzieci w ostatnich latach bardzo często przebywały pod opieką ojca, nierzadko co drugie popołudnie, przy czym w ubiegłym roku częściej u ojca nocowała córka I., a w tym roku częściej syn, dzieci nocowały u ojca także w 2 weekendy w miesiącu.

Spotkania najstarszej córki z ojcem od jesieni 2022 r. były zdecydowanie rzadsze, szczególnie w ostatnim okresie. G. jest nastolatką, która już decyduje o sobie, nie wymaga także nieustannej osobistej opieki rodziców.

Z pobytami dzieci pod opieką ojca wiązało się ponoszenie kosztów ich utrzymania, zarówno związanych z zapewnieniem dzieciom posiłków, odbieraniem ze szkoły i zajęć pozalekcyjnych, odwożeniem do domu, zapewnieniem rozrywek, a także ponoszeniem kosztów związanych z eksploatacją mediów w mieszkaniu, w którym przebywały dzieci w danym dniu.

Matka pozwanych nie domagała się w żaden zdecydowany sposób zapłaty alimentów w tym okresie. Dopiero kroki w tym kierunku podjęła w październiku 2023 r. żądając od pozwanego zapłaty alimentów, wskazując na podjęcie działań prawnych w przypadku niedogadania się w tym przedmiocie, a także wskazując na konkretne wydatki związane z utrzymaniem dzieci, w tym koszy aparatu ortodontycznego.

Z przedstawionych dowodów nie wynika, aby matka pozwanych borykała się z problemem kosztów utrzymania dzieci w okresie od 2020 do 2023 r., matka pozwanych pracowała cały czas w tym okresie w rodzinnej firmie transportowej i zarabiała ok. 8,5 tyś zł. miesięcznie. Ponadto dysponując wyrokiem zasądzającym alimenty, w każdej chwili mogła go skierować do komornika.

Strony do jesieni 2023 r. w sposób polubowny dzielił się opieką nad dziećmi, a także kosztami ich utrzymania. Sporadyczna opieka powoda nad najstarszą córką wynikała nie ze złej woli powoda, ale z wieku najstarszej córki i braku potrzeby do tak częstych kontaktów z ojcem, jak młodsze rodzeństwo. Nie da się dokładnie ustalić „kwotowo” udziału powoda w utrzymaniu małoletnich, zapewne nie był on dokładnie taki sam jak matki dzieci, nie mniej jednak powód w dużej mierze, także przy pomocy swojej partnerki, angażował się osobistymi staraniami w utrzymanie małoletnich.

Zdaniem Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy domaganie się za okres sprzed wyraźnego zerwania dorozumianej umowy o opiekę nad małoletnimi tj. sprzed października 2023 r., zapłaty zaległych alimentów, jest nadużyciem prawa ze strony A. W..

Natomiast powód wezwany do płacenia alimentów powinien z tego się wywiązywać, dlatego sąd za okres od października 2023 roku powództwo oddalił.

Z tych względów na podstawie art. 840§1 pkt 2 Kpc sąd orzekł jak w punktach I i II wyroku. O kosztach procesu orzeczono w oparciu o przepis art. 100 Kpc.