Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Szczytnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Anna Podubińska

Protokolant sekr.sądowy Marlena Borodziuk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2020 r. w S.

sprawy z powództwa małoletniego J. T.

reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego A. T. (1)

przeciwko A. W. (1)

o alimenty

I.  zasądza alimenty od pozwanej A. W. (1) na rzecz małoletniego powoda J. T. w kwocie po 200 (dwieście) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda A. T. (1), poczynając od dnia 13 listopada 2019 roku;

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 223/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 listopada 2019 r. małoletni powód J. T. reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego A. T. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanej A. W. (1) alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie płatnych do rąk ojca do 10-tego każdego miesiąca.

W uzasadnieniu podniesiono, że od września 2019 roku miejsce pobytu małoletniego zostało ustalone przy ojcu, miesięczne koszty utrzymania powoda wynoszą 900-1000 zł. Matka małoletniego nie łoży na jego utrzymanie, nie interesuje się nim.

Pozwana A. W. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazała, nie stać jej na płacenie jakichkolwiek alimentów na syna, od 2 lat nie posiada żadnego dochodu, jej stan zdrowia nie pozwala na podjęcie jakiejkolwiek pracy. Od 6 lat ma poważne problemy zdrowotne, w 2015 roku dostała z tego tytułu rentę inwalidzką, która została wstrzymana do czasu przeprowadzenia drugiej operacji kręgosłupa, na którą to operację czeka obecnie 4 lata. Pozostaje na utrzymaniu męża wraz z małoletnią córką, źródłem utrzymania całej rodziny jest emerytura w kwocie 3000 zł.

Wskazała nadto, że małoletni J. od 6 miesięcy przebywa w Ośrodku Karan i pobyt tam będzie trwał – w zależności od postępów w terapii prawdopodobnie jeszcze następny rok. Jego pobyt tam jest na koszt państwa, małoletni ma zapewnione wyżywienie, nocleg, edukację i jego ojciec nie ponosi obecnie żadnych kosztów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód J. T. urodzony (...) pochodzi z nieformalnego związku pozwanej A. W. (1) i reprezentującego go A. T. (1).

Do maja 2019 roku małoletni J. T. zamieszkiwał z matką, pozwaną A. W. (1), jej mężem i córką z tego małżeństwa. W tym okresie na mocy orzeczeń Sądu Rejonowego w S. na rzecz małoletniego były zasądzone alimenty od ojca A. T. (1) płatne do rąk jego matki, ostatnio w wysokości 29% wysokości wynagrodzenia nie mniej niż 350 zł. Ostatnia kwota alimentów wynosiła 475 złotych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego wS.z dnia 26 września 2019 roku w sprawie III Nsm 182/19 miejsce pobytu małoletniego zostało ustalone przy ojcu, A. T. (1) i J. zamieszkał z jego rodziną tj żoną i dwójką młodszych dzieci.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 3 grudnia 2019 roku w sprawie III RC 222/19 z dniem 22 maja 2019 roku został uchylony obowiązek alimentacyjny A. T. (1) na rzecz małoletniego J., wyrok uprawomocnił się w dniu 8 stycznia 2020 roku.

/ okoliczności bezsporne oraz dokumenty w aktach sprawy III RC 222/19 /

Małoletni powód od października 2019 roku nieprzerwanie przebywa w Ośrodku Karan w W.. Jego pobyt w Ośrodku jest przewidziany na czas niezbędny do odbycia terapii, obecnie szacuje się, że będzie trwał jeszcze co najmniej kolejne pół roku. Pobyt jest finansowany z Narodowego Funduszu Zdrowia, małoletni ma zapewnione w ośrodku bieżące utrzymanie, wyżywienie, nocleg, opiekę medyczną oraz edukację. Rodzic obowiązany jest zapewnić odzież, dodatkowe materiały papiernicze, pisarskie, środki kosmetyczne. Ponadto rodzice przebywających tam dzieci w przypadku nagłych potrzeb ośrodka, czy też szczególnych okazji np. świąt dodatkowo składają się, by takie potrzeby zabezpieczyć. Małoletni otrzymuje tez niewielkie kieszonkowe w granicach 50-100 zł na miesiąc- dwa miesiące.

A. T. (1) w okresie pobytu małoletniego w Ośrodku dwukrotnie dokonał zakupów tego typu produktów – przy odwożeniu małoletniego do Ośrodka na kwotę ok. 500-600zł, w późniejszym czasie na około 150 zł. Dwukrotnie dokładał na potrzeby Ośrodka w związku z uszkodzoną kuchnią oraz potrzebą zakupu większej partii żywności w okresie świątecznym ( 200 zł ).

W ramach terapii małoletniego przewidziana jest raz w miesiącu terapia z rodzicem/rodzicami. Małoletni nie wyraził zgody na udział w spotkaniach matki, pozwanej A. W. (1), jak również inne formy kontaktu z nim. A. T. (1) jeździ do W. na te spotkania raz w miesiącu, podróżuje komunikacją publiczną. W okresie ograniczeń w działalności i kontaktów wynikających z pandemii sesje terapeutyczne odbywały się za pośrednictwem komunikatorów internetowych.

/ okoliczności bezsporne, znane sądowi z urzędu- oraz zeznania powoda- K 31 v /

A. T. (1) jest zatrudniony w L.-met w S. za wynagrodzeniem w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. W ostatnim okresie z uwagi okres epidemii miał obniżone wynagrodzenie do wysokości 80%. Jest żonaty, zona otrzymuje rentę. Mają dwoje dzieci, syna w wieku 6,5 roku i córkę w wieku 1,5 lat. Mieszkają w wynajętym mieszkaniu, koszt wynajmu wynosi 1000 zł, ponoszą około 500 złotych opłat. Rodzina otrzymuje świadczenia wychowawcze na troje dzieci, w tym małoletniego powoda, łącznie 1500 zł.

/ Zeznania A. T. K 31v /

Pozwana A. W. (1) jest w związku małżeńskim i ma 10 letnią córkę. Nie pracuje, nie ma żadnego źródła dochodu, pozostaje na utrzymaniu męża. Mąż pozwanej pozostaje na emeryturze wojskowej, którą otrzymuje w wysokości około 3000 zł. Na małoletnią córkę pobiera świadczenie wychowawcze.

Pozwana ostatni raz pracowała przez krótki okres w 2015 roku, zaprzestała pracy w związku z problemami zdrowotnymi, schorzeniem kręgosłupa. Przez pewien czas miała przyznaną rentę na czas określony, nie została ona przedłużona. Pozwana od 2015 roku ma skierowanie na wykonanie operacji kręgosłupa, której do tej pory nie wykonała. Nie starała się także o świadczenia rentowe, nie ubiega się o świadczenia z pomocy społecznej. Z mężem ma umownie ustanowioną rozdzielność majątkową. Zamieszkują w lokalu mieszkalnym stanowiącym jego własność.

/ zeznania A. W. k 32 /

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie częściowo.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 135 k.r.o. stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd ustalenia faktyczne oparł na dowodach w postaci dokumentów przedłożonych przez strony, których treść nie była kwestionowana, jak również dowodzie z przesłuchania ojca małoletniego powoda i pozwanej, którzy opisali swoją sytuację osobistą, majątkową tj. wskazali na wysokość dochodów, zwykłych wydatków ponoszonych tak na utrzymanie własne, jak i małoletniego powoda. Należy też wskazać, że znaczna część okoliczności dotyczących małoletniego powoda głównie dotycząca faktu i okresu pobytu małoletniego powoda w Ośrodku (...), kontaktów z każdym z rodziców była sądowi znana z urzędu z uwagi na toczące się sprawy o kontakty i w ramach postępowania w sprawach nieletnich.

Należy wskazać, że sytuacja małoletniego powoda w okresie wystąpienia o zasądzenie alimentów na jego rzecz przez ojca jest o tyle szczególna, że przez cały ten okres od wniesienia powództwa, ale także przez następnych co najmniej kilka miesięcy małoletni przebywa na terapii, gdzie jego potrzeby bytowe są w większości zaspokajane w ramach udzielanych świadczeń zdrowotnych. Ojciec powoda nie ponosi co do zasady żadnych bieżących wydatków na żywienie małoletniego, jego leczenie, nie występują również żadne zwiększone wydatki w związku ze wspólnym zamieszkiwaniem i ewentualnym podwyższonym zużyciem prądu, wody itp.

Ojciec małoletniego powoda przedstawił, jakie zakupy robił dla małoletniego w okresie ostatnich 7 miesięcy i daje to kwotę 700-800 zł, ponadto dochodzi 50-100 zł przekazywane dziecku na jego bieżące potrzeby oraz udział w dodatkowych składkach pieniężnych. Do tego dochodzą dodatkowe składki na potrzeby dzieci. Ojciec ponosi również koszty co miesięcznego wyjazdu do W. w celu spotkania się z małoletnim i udziału w sesji terapeutycznej, których to kosztów pozwana nie ponosi. Małoletni ma 15 lat, wkracza zatem w fazę intensywnego wzrostu, niewątpliwe zajdzie konieczność wymiany mu odzieży, co może w najbliższym czasie wygenerować dalsze wydatki na ten cel. Tym niemniej przez okres około roku nie są ponoszone inne wydatki.

W kontekście tego stanu rzeczy kwota żądana przez stronę powodową jest wygórowana w stosunku do potrzeb dziecka w tym okresie, sąd miał na uwadze także fakt, że oboje rodzice winni się przyczyniać do utrzymania małoletniego.

Odnośnie stanowiska pozwanej, iż nie jest w stanie ponosić żadnych kosztów utrzymania małoletniego Sąd stanowiska tego nie podzielił. Nalezy tu wskazać, że zgodnie z cytowanym na wstępie przepisem art. 135 krio przy ustalaniu wysokości świadczeń alimentacyjnych Sąd uwzglednia nie tyle faktycznie uzyskiwane dochody, co możliwości majątkowe i zarobkowe. Pozwana rzeczywiście nie posiada żadnych dochodów, pozostaje na utrzymaniu męża, nie pracuje od wielu lat i nie otrzymuje żadnych świadczeń. Powołała się tu na swój stan zdrowia. Z dokumentacji lekarskiej wynika istotnie, że pozwana posiada schorzenia kręgosłupa, jednak poza swoimi twierdzeniami pozwana nie wykazała, by jej stan zdrowia nie pozwalał na wykonywanie pracy zawodowej. Pozwana w przeszłości otrzymywała rentę i utraciła do niej prawo i w ciągu ostatnich 4-5 lat nie występowała na to świadczenie. Nie podjęła także zatrudnienia. Twierdzi, że związane jest to z oczekiwaniem na operację, a wskazać trzeba, że skierowanie na tę operację pozwana posiada od 5 lat i nadal jej nie wykonała. Złożona dokumentacja też świadczy, że pozwana przechodziła diagnostykę, leczenie w 2015 roku, a ponownie podjęła ją pod koniec 2019 roku. W ocenie Sądu powyższe okoliczności wskazują, że pozwana przyjęła, że będzie pozostawać na utrzymaniu męża, nie podejmowała działań w celu bądź to podjęcia pracy, bądź poprawienia swojego stanu zdrowia, czy też w przypadku gdyby jej stan zdrowia rzeczywiście nie pozwalał podjąć pracy- by uzyskać świadczenia z ubezpieczenia społecznego. Taka sytuacja nie zwalnia jej z obowiązku alimentacyjnego, szczególnie, że sytuacja rodzinna i majątkowa drugiego z rodziców jest tego rodzaju, iż nie jest on w stanie samodzielnie utrzymać małoletniego syna stron, szczególnie, gdy opuści on ośrodek, w którym obecnie przebywa i koszty jego bieżącego utrzymania wzrosną.

Mając powyższe na uwadze w oparciu o przepisy cytowane wyżej orzeczono jak w sentencji, zasądzając alimenty w kwocie 200zł, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 333 § 1 pkt 3 kpc.